Week 4

Vrijdag 29 maart 2014: Kippenvelmomenten

Vandaag was de laatste dag voor de vakantie! En dat wil zeggen… School tot 11uur.
Dat wil ook zeggen dat er opnieuw een bijeenkomst in de zaal op het programma stond.
En deze keer ben ik mijn fototoestel niet vergeten hoor ;)
Het is al de tweede keer dat ik dit zag, en nog steeds kreeg ik kippenvel.
Bij het begin van de bijeenkomst werden beide schoolliedjes gezongen.
Eerst het Engelse, daarna het Afrikaanse. Het is fantastisch om de trots van deze leerkrachten en leerlingen over hun school te zien.
De tekst, de melodie, de muziek en dan zoveel jongens die uit volle borst meezingen…

Opnieuw werden de sportprijzen uitgedeeld en de verjaardagen werden afgeroepen.
De directeur wenste de jongens een heel leuke vakantie.
Daarna werd er afgesloten met een godsdienstmoment.
Op het einde van de ceremonie werd het volkslied (in drie talen) en een liedje om God te bedanken gezongen.
Als er IETS is waar ik jaloers op ben, dan is het wel op dit.
In België heb je dat helemaal niet, zulke ceremonies of een uniform of een schoollied.
Zo merk je echt hoe trots ze hier zijn op hun scholen. En dat is toch iets dat we in België missen…

Op het einde van de dag gingen we toch nog even afscheid nemen van Lilly en Emma. (de fantastische poetsvrouwen).
We wilden hen nog een prettige vakantie wensen en natuurlijk nog een foto nemen!
Deze dames zijn nu eens echt typische AFRIKAANSE VROUWEN. Zo grappig, goedlachs, luid, lief, …
En maar blijven doorvragen over onze kêrels België! 

Na school gingen Melissa en ik gauw naar huis om onze koffer te maken, want Tom en Anouk kwamen ons halen.
Deze avond slapen we allemaal samen bij Charlene en Stephen in Klapmuts. En met allemaal bedoel ik dan ook "allemaal”.
Ook Chimène en Angelique kwamen naar hier. WANT MORGEN IS ANGELIQUE HAAR VERJAARDAG! :D
Het was een super gezellige avond en ik was echt blij dat we terug allemaal samen waren.
Vrienden voor het leven, ja! ;)

Voor de rest heb ik niet zo veel meer te vertellen.
Behalve dan dat we morgen op roadtrip vertrekken en ik dus niet elke dag zal kunnen bloggen. We rijden de kustlijn af richting Port Elisabeth. Dat is een deeltje van de tuinroute. En er staan geweldige dingen op het programma! 
Maar geen nood, de verhalen horen jullie sowieso binnenkort allemaal! :D
Ik kijk echt uit naar de komende week! 

Dusssss, lieve vrienden. Tot snel, ja ik zal voorzichtig zijn (mama ;p) en ik hou jullie zeker op de hoogte.

DIKKE DIKKE KUSSEN EN LOTS OF LOVE!

Donderdag 27 maart 2014: 't Is gebeurd!

Mijn opdracht van vandaag was: De creatieve activiteiten voor mijn rekening nemen in de Engelse klas.Elke dag moeten de kleuters een tekenwerkje, plakwerkje en een schilderwerkje maken.Om het iets minder saai en eentonig te maken, besloten Melissa en ik er onze eigen toets aan te geven.

Bij het schilderwerkje brachten we een nieuwe techniek aan. De kleuters kregen een egel zonder stekels. Met een vork dat ze in de verf dopten konden ze de stekeltjes erop stempelen.Ze vonden het heel leuk om eens met iets anders aan de slag te gaan en ook de juf vond het een heel leuk idee.Bij het knipwerkje voegden we nog een extra uitdaging toe. De kleuters mochten een eekhoorn inkleuren. Wanneer deze prent helemaal was ingekleurd, draaiden ze hun blad om en mochten op de lijnen knippen. Zo ontstonden er puzzelstukken. Vervolgens kleefden ze de puzzelstukken weer aan elkaar op een A3-papier. Zo bevorderden we meteen ook de denkontwikkeling van onze boys^^Omdat de kleuters hier steeds het werkje van de juf moeten namaken, besloot ik dat ze bij het tekenwerkje een eigen creatie mochten maken.Ik vertelde de kleuters dat ze vandaag zelf echt kunstenaars mochten zijn. Op het blad mochten ze hun eigen kunstwerk over de herfst maken. Wie zich er niet zo goed aan zag te beginnen, kon gebruik maken van de sjablonen die ik uit karton had gemaakt.Dat vonden de kleuters geweldig. Er kwamen echte pareltjes tevoorschijn. 

De juf vond het leuke activiteiten en gaf me dan ook enkele complimenten. Toch merkte ik dat ze het moeilijk heeft met de kleuters creatieve vrijheid te geven. Op mijn feedbackfiche schreef ze dan ook dat ik beter een voorbeeldje zou tonen van hoe het er kan uitzien. Maar dat wilde ik nu net vermijden! Het maakte mij niet uit dat er paarse eekhoorns of rode bomen op hun blad stonden. Ik wou vooral dat ze hun fantasie en creativiteit eens de vrije loop konden laten gaan. En dat is me gelukt! Ik ben dus zeer tevreden over vandaag.

Ik maakte ook nog een praatje met de studente van de CPUT. En wat ik van haar allemaal hoorde…Als je heel graag leerkracht wil worden, zonder veel te moeten doen, KOM DAN NAAR ZUID-AFRIKA!Ik begon te vertellen over de thema’s die we zelf moeten uitwerken, activiteiten verzinnen, doelstellingen zoeken en nastreven, …Ze schrok van wat we allemaal moesten doen en hoeveel werk wij nog hebben als we werkelijk leerkracht zijn.Hier in Zuid-Afrika moeten de leerkrachten enkel een weekschema maken. Dat weekschema moeten ze daarbovenop gewoon overnemen uit een boek. Het is een soort van leerplan waar per week, per dag exact beschreven staat van wat je moet aanbrengen in de klas + de doelstellingen. HOE SIMPEL KAN HET ZIJN !

Langs de ene kant zou je denken, wauw, hier wil ik ook wel leerkracht worden.Maar als ik dan kijk wat er in Grade R van deze school gedaan wordt, dan laat ik het toch maar liever zo.In België heb ik misschien wel bergen werk, maar ik maak er tenminste mijn eigen ding van. En ik zorg ervoor dat de kleuters interessante en leerrijke dingen leren, zonder elke dag hetzelfde te doen.Jaja, laat mij maar kleuterjuf in België zijn.Ik weet natuurlijk niet of dit in elke school hier in Zuid-Afrika er zo aan toegaat, dus ik wil ook niet veralgemenen.Misschien gaat het er in Klapmuts wel helemaal anders aan toe. Ik laat het jullie zeker weten ;)

Na school bracht Anke ons snel naar huis, want ze vertrok vandaag al naar haar vriendin die morgen trouwt. Anke is bruidsmeisje en daarom gingen ze samen naar de welness. Melissa en ik hadden het huis dus voor ons alleen.Pizza eten, laatste verslagen, reflecties en agenda maken voor de vakantie van start kan gaan!

Morgen is het maar school tot 11uur en mogen we geen activiteit meer geven. Maar toch kijk ik hard uit naar morgen.Na school komen we meteen naar huis om onze koffers te maken, want om 14uur komt Tom ons al halen!Eerst nog een nachtje lekker kuieren met de mede-Afrikaantjes in Klapmuts en zaterdag vertrekken we op roadtrip.Jihaaaa^^Laat het avontuur maar komen!


Dikke soen!


PS: Enkele boodschappen van algemeen nut:
- Voor wie op de hoogte was van mijn probleempje: 'T IS GEBEURD! :D
- Deze cutiepies hebben toch wel al mijn hart gestolen hoor 

Woensdag 26 maart 2014: Een dag vol onverwachte momenten

Hallo julle!



Vandaag was een rustige, maar leuke dag. Ik stond opnieuw in de Afrikaanse klas en dat was baie lekker!
De ochtend begon gezamenlijk met Grade 1, 2 en 3. Blijkbaar had de school mee gedaan aan een wedstrijd rond water en ze hadden een leerrijk poppenspel gewonnen. Met z'n allen dus naar de zaal om poppenkast te kijken. Het was leuk en goed gebracht. Tijdens het poppenspel werd duidelijk gemaakt waar water eigenlijk vandaan komt. Als afsluiter leerden de kinderen een leuk Afrikaans liedje over water, dat nog heel de dag werd nagezongen.





Eenmaal terug in de klas was het tijd om mijn activiteit van de dag te geven.
Vandaag deed ik de themabespreking rond de Herfst. Ik had een mooie powerpoint gemaakt en gaf uitleg over de invloed van de natuurverschijnselen in de herfst op dieren.
Na mijn uitleg (die ik in het Afrikaans had voorbereid) wilde ik toch eens toetsen of de kleuters er iets van hadden opgestoken.
In mijn beste spontane Afrikaans stelde ik dus nog een paar bijvragen om hun kennis te toetsen. Naar hun goede oude gewoonte, riepen ze door elkaar. Ik maakte meteen duidelijk dat dit niet mijn gang van zaken is en de kleuters staken dan ook mooi hun vinger in de lucht. Raar genoeg luisterden ze naar mijn opmerkingen wel. Er werd heel goed opgelet, want ze konden precies vertellen welke dieren een winterslaap houden, wie een wintervoorraad aanlegt, wie naar het zuiden trekt en wie een dikkere vacht krijgt. Dat heb ik dus goed uitgelegd in het Afrikaans. ;)
Ik was eigenlijk best trots op mezelf en bovendien vond ik het echt leuk. Ik begin me meer en meer op mijn gemak te voelen in het Afrikaans en dat bevordert toch ook wel het lesgeven.
Op het evaluatieblad van mijn mentor stond dat dit een TOP-les was, dus juf Leejnkie was heel blij!


Wie even later niet zo blij meer was, waren de kleuters. De dutsen moesten vandaag werken in hun werkboek. Niet één blaadje, niet twee, maar hun boek moest helemaal ingevuld zijn. Wat bij de meeste jongens betekende: 12 pagina’s! 
Ik had er echt medelijden mee. De arme dutsen werkten er twee uur aan en je zag hun gezichtjes telkens verdrietiger kijken.
"Ek het nog baie veel werk! **geeuw**” Het was echt zielig en onverantwoord.
Omdat ik er niet veel aan kon veranderen, besloot ik hen met al mijn charmes aan te moedigen en waar het kon, te helpen. Ze vonden het wel fijn dat ik naast hen zat om hen een beetje te sturen. Maar toch ging het tergend traag vooruit met veel geblaas en gezaag.
Het waren precies allemaal kleine Evertjes (Hah, sorry Evert. Maar ze deden me echt aan jou in’t lager… en middelbaar… en nu nog altijd eigenlijk… denken als je veel huiswerk had) :p

Plots kwam Lilly mij halen. Ik moest meteen mee naar de leraarskamer. Maar ik kon er niet uit opmaken wat ik daar precies moest gaan doen… Wanneer ik daar aankwam, zag ik een mooi gedekte tafel met heel wat lekkers! Er was een juf jarig en Lilly had zichzelf op culinair vlak overtroffen. Daar zat ik dan, tussen alle leerkrachten, van al dat lekkers te eten met een kopje koffie, terwijl mijn boys zo hard aan het werken waren. Het voelde een beetje vreemd, maar dat is hier blijkbaar de normale gang van zaken…
Als beloning (en omdat het regende) mochten de kleuters daarna wel naar een film kijken.

Toen zat de dag er al weer op. Melissa en ik gingen nog even helpen bij de nazorg en rond twee uur bracht Anke ons naar huis.
Omdat we alleen thuis waren en we onze activiteiten van morgen al klaar hadden, besloten we om er een chille namiddag van te maken. Samen cosy in de zetel en „hart of dixie” kijken. HET DEED DEUGD!
Melissa wou nog een relaxerend bad nemen, maar plots hoorde ik haar roepen: "Leentje, kheb iets voor! Help mij, kheb iets voor”. Ik ging meteen gaan kijken. De muur, de spiegel, het bad, de grond, de deur, … OVERAL WATER! 
Dat komt ervan als je de sproeier niet vasthoudt terwijl je hem aanzet. GOEIEN BAL MELISSA! Zo hebben we toch weer eens kunnen lachen! ;)

Rond half zes belde Anke dat ze ons kwam halen om samen iets te gaan drinken. Wat een leuke verrassing! We sprongen meteen weer in onze kleren en vijf minuten later zaten we al in de auto. Wilhelm bracht ons naar een gezellig café en omdat het al wat later begon te worden, besloten we ook iets te eten.
Mijn dag kon niet meer stuk: BRUISWATER én EEN SLAATJE MET SCAMPI’S voor maar 90rand (6euro). OEW YEAH^^

Eenmaal thuis nog wat bloggen en straks lekker slapen, want ik begin het toch een beetje te voelen dat ik elke dag om 6uur moet opstaan. 
Vanavond ga ik ook eens onder mijn muskietennet slapen. Want de muggen hebben ook mij (voor het eerst) te pakken. En hoe! Vier tegelijkertijd OP MIJN GEZICHT…







Tot zover mijn update van vandaag.
Slaapzacht! 

Jullie Afrikaantje



PS: Boodschap van algemeen nut: Het is zover, ik heb mijn eerste medicamenten al moeten kopen. Hopelijk gaan mijn hoestbuien hier mee over. Maar alleen al voor het mooie zakje zou je hier naar de apotheek gaan. ;)
Dat het maar gauw beter is, zodat ik fit en gezond op roadtrip kan vertrekken!^^

Dinsdag 25 maart 2014: Lachen in de regen

Een nieuwe dag, een nieuwe ronde.We dansen door het leven en ja, we lachen in de regen.

Letterlijk! Ook vandaag moest ik met mijn lange broek naar school, want het regent pijpenstelen. Dat alles maar goed uitregent, zodat het vanaf dit weekend weer stralend weer wordt!

Deze ochtend mocht ik er meteen invliegen. Samen met Melissa mocht ik „de oggendkring” doen. Een godsdienstmoment waarbij je een zekere moraal bij de kinderen moet aanbrengen. Melissa en ik kozen ervoor om niet in de oude gewoontes van de juffen te vervallen. De kleuters zien al filmpjes genoeg. Neen, wij maakten zelf een poppenspel!Het lag wat in het verlengde van het verhaal dat ik gisteren heb verteld aan de kleuters. Zo toonden we weer aan dat je elke activiteit in thema kan geven en dat dit erg aanslaat.(De juffen lijken dit niet door te hebben, want er is geen enkele rode draad bij alles wat ze aanbieden)EN OF HET AANSLOEG! De kleuters luisterden heel aandachtig terwijl Melissa en ik ons uiterste best deden om in ons beste Afrikaans hun een mooie moraal mee te geven.Het poppenspel ging over een Eekhoorn die alle noten uit het bos had meegenomen en niet wilde delen. Uiteindelijk had hij wel door dat het veel leuker is om te delen, want dan kan je samen met je vriendje lekkere notentaart bakken. 

Ook de juffen vonden dat we het heel goed hadden gedaan. Vooral de werkvorm vonden ze geweldig. Ik wil zo veel mogelijk nieuwe werkvormen laten zien. Want hier verloopt alles elke dag volgens hetzelfde stramien en op dezelfde manier. Ik vind het op de duur al saai, laat staan dat de kleuters het na al die tijd wel saai moeten vinden.Volgens mij is dat ook de reden waarom de jongens hier weinig interesse tonen en niet echt luisteren naar de juffen. Want ik bood al 2x een activiteit aan op een andere manier en ze verroerden zich niet. BETROKKENHEID 5!

Ik hoop zo dat de juffen na een paar lesjes van mij zelf ook gaan inzien dat het anders kan.De twee grootste dingen waar ik me aan erger zijn:- Er zit geen rode draad in de activiteiten en deze zijn nooit in thema- Alles verloopt steeds op hetzelfde moment, op dezelfde manier
Het kan zoveel leuker! Maar daarvoor moet je wel moeite doen.Ik hoop echt dat de juffen dit zelf een beetje gaan inzien.Ik ga dan ook mijn uiterste best doen om dit te bewijzen!

Na ons godsdienstmoment maakten de kleuters hun werkjes. Enkele kleuters waren heel snel klaar, anderen deden er dan weer heel lang over.Wie klaar was, mocht buiten spelen. Gevolg: er was een speeltijd van een uur en half.Als je niets te doen hebt, gaat de traag zooooo traag vooruit.Na een tijdje had ik er dan ook genoeg van.Samen met Melissa besloot ik om met de jongens te voetballen. Dat vonden ze super!Toen de ploegen niet zo eerlijk meer verdeeld waren (with shoes and without shoes), leerden we de kleuters ‚chinese voetbal’. Ze kenden het nog niet, maar vonden het fantastisch. Vooral wanneer ze door hadden dat, telkens wanneer de bal door hun benen rolde, ze op een andere manier hun benen moesten verdedigen.LACHEN GIEREN BRULLEN.

Zo ging de tijd veel beter vooruit en heb ik er eigenlijk echt nog van genoten.De jongen zijn echt wel super lief. Ze komen flossen, knuffelen, als een aapje aan jou hangen.Kortom: echte schatjes!











Wat ik ook zeker nog wou vertellen ( en ik telkens ben vergeten): Elke ochtend komt Lilly, de poetsvrouw, rond 9u met een zalige tas koffie. Cappuccino op zen best! HEEEEEERLIJK^^Rond 11uur, komt ze dan met de tweede tas. En natuurlijk met de nodige humor en heerlijke verhalen.Lilly is geweldig en dat wou ik toch even vermelden ;)




Na school werden we door de schoolbus afgezet omdat Anke tot half 7 oudercontact had.Na enkele afleveringen van Hart of Dixie vlogen we er weer in.Reflecteren, voorbereiden voor morgen, agenda, …Werken werken werken, tot we de tijd uit het oog verloren en het al reeds half 7 was.

Daarna deden we de boeken toe om onze overheerlijke spaghetti te maken.Ik moet zeggen, jua, ondanks dat het gehakt hier nog steeds super raar smaakt, was de spaghetti DIK OKE!Mijn metjen zou trots zijn^^

Morgen is het al woensdag. Stiekem ben ik al een beetje aan het aftellen naar vrijdag. Dan komt Tom ons halen om op roadtrip te vertrekken en daar kijk ik zooooo naar uit!BIJNA VAKANTIE DUS.

Om af te sluiten wil ik graag Emma (de andere poetsvrouw) even citeren. Emma zei vandaag: Mijn lieve Belgische meisjes. Ik ben zwart en jullie wit. Maar eigenlijk doet dat er niet toe. De geest, het lichaam en het karakter moet gezond zijn en dan is het leven goed. Jullie stralen zoveel liefde uit en zijn zo vriendelijk, ik word er gelukkig van.FEEL GOOD MOMENT!

Lekker slaap en julle moe ni vergeet nie: 'n Glimlag kan 'n slegte dag verander in 'n goeie herinnering.

Soens en drukkies

Maandag 24 maart 2014: When the rain begins to fall

Maandagochtend voelt hier net zoals thuis… Opstaan is een zware klus!
Maar eenmaal ik een verfrissende douche heb genomen, voel ik me al stukken beter.

Deze ochtend vertrokken we iets vroeger. En maar goed ook! Want vandaag zou ik mijn eerste lesje geven en daarom moest er nog het één en ander worden afgeprint op school.
Ik vertrok toch met een beetje kriebels. Je vertelt dan ook niet elke dag een verhaal in het Afrikaans aan 25 energieke jongetjes. 
Gisteravond heb ik met Anke een uur aan tafel gezeten om een verhaaltje te vertalen in het Afrikaans. Al een geluk dat zij me kon helpen. Want Afrikaans mag dan wel makkelijk klinken, het is niet altijd even simpel hoor.
Daarna oefende ik een beetje op mijn uitspraak en zo was ik helemaal klaar voor vandaag.

Ik was vandaag niet de enige stagiaire in de klas. De komende vier weken zal er ook een studenten van de CPUT in Wellington stage geven. En eigenlijk is dat wel brute pech voor mij. Ik mocht al niet zoveel les geven, maar omdat de stagiaire van de CPUT hier voorrang krijgt op mij, kan ik nog minder lesjes geven.
Dat was wel een teleurstelling. Ik wil zo graag zelf les geven en dingen aanbieden, maar die kansen worden hier niet altijd gegeven. 
Toch ga ik extra spelletjes en activiteiten voorbereiden. Je weet nooit dat ik spontaan toch de mogelijkheid krijg om een extra lesje te geven. 
Ik heb ook besloten dat ik kleine dingen zal voorzien voor de snelle werkers. Wanneer zij klaar zijn met hun werkjes, kan ik dan met hen een geleid spel spelen. Zo heb ik toch nog iets nuttigs te doen. 

Maar goed, even terug naar mijn activiteit van vandaag. Omdat het thema deze week "die Herfs” is, koos ik ook een verhaal in thema. (Iets wat ze hier normaal gezien niet doen)
De titel van mijn verhaal was: "Die eekhoring wat slim wou wees”.
Het verhaal ging over een eekhoorn die alle vruchten in het bos verzameld had en niets wou delen met de andere dieren. Wanneer hij, na een lange tijd, eindelijk wilde eten van alle vruchten, waren ze beschimmeld. Zo kon hij zelf niets meer eten in de winter. 
Zo leerde de eekhoorn dat hij voortaan beter deelt met alle dieren, niet zo gulzig moet zijn én dat hij beter noten eet omdat deze niet beschimmelen.

Normaal gezien lopen de jongens steeds van hier naar daar tijdens het verhaal, of praten ze aan één stuk door. Maar wonder boven wonder luisterden ze allemaal heel aandachtig. Ik was echt blij! Ze verroerden geen vin.
Mijn Afrikaans ging ook wel goed, want toen ik op het einde enkele inhoudsvragen vroeg, konden ze er allemaal op antwoorden.
Ook de juf complimenteerde me met mijn Afrikaans en ook zij vond het een baie mooie storie.  ACTIVITEIT 1: CHECK!

Na mijn verhaal was het tijd voor een stukje theater.
De hele school zat in die saal om naar een toneelstuk te kijken. Het was best wel grappig en heel goed voor mijn Engels en Afrikaans. Het stuk werd in beide talen gespeeld. En ik begreep het perfect! Ook de jongens genoten enorm. Genoeg humor en actie om hen een uur aandacht en stil te krijgen.




Daarna was er nog een laatste les beweging. 
Het is ongelooflijk hoeveel energie die kleine jongens hier hebben. Je zou denken dat ze dat toch op de één of andere manier kwijt moeten raken. Maar neen, het lijken wel duracel-konijnen die nooit stoppen.
Ik keek toe en zag dat het goed was…






Na school gingen Melissa en ik vlug naar die rekenaars. Morgen geven we een godsdientlesje, woensdag themabespreking en donderdag crea-activiteiten.
Tijd om voor te bereiden dus!
We deden wat opzoekingswerk en maakten lesvoorbereidingen terwijl we op Anke wachtten.
Daarna reden we naar een nabijgelegen hockeyveld waar Anke hockeyles geeft.
Ook al regende het al de hele dag, de hockeyles ging door.
Dan maar wachten in de regen "onder Anke’s paraplu”.

Rond half zes reden we eindelijk naar huis. Anke maakte lekkere erwtensoep, terwijl Melissa en ik de laatste dingen in elkaar knutselden. 
Het godsdienstlesje van morgen wordt een poppenspel en ligt in het verlengde van het verhaal van vandaag omdat we toch een beetje een rode draad willen opbouwen in het thema.





Omdat het al de hele avond regent en we ons weer een beetje in het koude Belgenlandje voelen, besloten Melissa en ik om pannenkoeken te bakken.
En ze hebben gesmaakt! Vooral Wilhelm vond ze Baie lekker!
Ik citeer: „Ons het een probleem… Waarom het julle nu pas pankoeken gemaak? Julle es hier al ‚n week! Ek wil elke dag eet so lekkere pankoek”.
Pannenkoeken op Belgische wijze vallen hier dus in de smaak ;)


Zo zit mijn dag er weer op. En maar goed ook, want ik ben doodop.
Hopelijk val ik snel in slaap met het geluid van de regendruppels op mijn raam.
Net alsof ik weer thuis ben…

Lekker slaap!

Soen!