Week 9: Roadtrip to the next level

Zaterdag 3 mei 2014: Nog exact 2 weken...

Dag lieve vrienden

Ik weet het, ik heb alweer een week niets van mij laten horen. Maar het was mijn allerlaatste week vakantie en daar wilde ik van profiteren.
Ik heb weer heel wat leuke dingen gedaan en daar wil ik jullie nu alles over vertellen...

Zaterdag 26 april 2014: They see me rollin', wat een buske!

De eerste dag van de vakantie! Vakantie = uitslapen. Voor sommigen dan toch… Maar niet voor deze meid. Ik moest namelijk om 9uur al samen met Tom in Paarl onze nieuwe fancy car gaan afhalen waar we deze week mee zullen rondzjoeven. 
Ook ons Anouk ging mee. Want haar moesten we afzetten in de luchthaven van Kaapstad. Vandaag landden haar broer en mama die hier een weekje op vakantie komen.
Eenmaal aangekomen bij het verhuurbedrijf vertelden ze ons dat onze bestelde auto niet beschikbaar was. Daarom kregen we (aan dezelfde prijs) een andere soort auto. 
EN WAT VOOR EEN!
Ik kwam vijf minuten niet meer bij van het lachen. Een minibusje eerste klas! 
Deze week zullen we dus meer dan genoeg plaats hebben in de auto. 

Eenmaal alle afspraken rond de auto gemaakt waren, konden we onze koers verderzetten richting Kaapstad. Anouk kreeg toch wat kriebels nu ze haar mama en broer bijna zou terugzien. 
Tom en ik werden er zelf een beetje zenuwachtig van. Zo voelt het dus als je iemand van het vliegveld gaat halen… Ben benieuwd hoe jullie zich zullen voelen binnen twee weken ;)

Na een heel blij weerzien, namen Tom en ik afscheid van Anouk en reden terug naar Klapmuts.
Daar zagen we onze vriendinnetjes plots heel sportief wezen.
Joggen op Anura! Jaja, de extra kilo’s moeten en zullen er af zijn voor we terugkeren (of dat hopen we hier allemaal toch)

In de namiddag besloten we om nog een wintetasting te gaan doen. Het weer was prachtig en een lekkere Afrikaanse wijn gaat er altijd wel in natuurlijk.
Na nog een kleine tussenstop in Franschhoek reden we gauw weer naar huis, want de dag zat er bijlange nog niet op voor ons! We besloten om vanavond eens een stapje in de wereld te zetten. Meerbepaald in Bellvile. Nadat iedereen zich wat had opgetut, voerde onze verantwoordelijke BOB van dienst ons naar Eastwood, een club in Belville.
De sfeer zat er meteen goed in. Heel veel volk, goede muziek en lekkere drankjes. 
Meer moest dat niet zijn! 

Toen de lichten om 2uur al werden aangestoken, hadden wij helemaal nog geen zin om naar huis te gaan.

Veeeeel te vroeg naar onze mening. Gelukkig waren er enkele vriendelijke jongens die nog een leuke plek wisten die tot 5uur open bleef. Ahaaaa! Daar moesten wij naartoe. 
Omdat het niet zo ver van Eastwood was, kwamen we vijf minuten later al aan in Danskraal.
Een danszaal waar typisch 'langarm’ gedanst wordt. Dat stukje cultuur van Zuid-Afrika ga ik toch nooit vergeten hoor. Geweldig om te dansen.

Na nog enkele dansen, trokken we moe en voldaan terug naar huis. Een geslaagde avond!

Zondag 27 april: Een festival op zen Afrikaans     

Zondag = Rustdag. Vandaag ging alles dus op het gemakje.
Kort na de middag vertrokken we naar Stellenbosch  waar we een grote kaas-en wijnbeurs bezochten. Je kon het eigenlijk wat vergelijken met een festival. Overal kraampjes, een massa volk, muziek, … Alleen werd de nadruk nu wat meer gelegd op de kaas en de wijn, da op de muziek. Maar het was een heel gezellige bedoening!
Aan elk kraampje had je de mogelijkheid om verschillende kazen en wijnen te proeven.
Na genoeg proefgelegenheden, zochten we een leuk plekje op om een beetje te zitten en van onze wijn te genieten.

Toen we enkele uren later alles wel gezien ( en geproefd hadden) kregen we plots het lumineuze (impulsieve idee) om eens naar Watersfront te rijden.
Als je in Kaapstad eens heeeeeel veel geld wil uitgeven, moet je hier zeker naartoe komen.
Je vindt er namelijk een heel groot winkelcentrum waar je enkel merkkledij kan kopen. Niets voor ons dus…
We wandelden een beetje rond in het toeristische havenstadje en dronken iets, kijkend naar de zonsondergang met zicht op de Tafelberg.

Toen we thuiskwamen hadden we allemaal nood aan een cosy avond. Gevolg: dekentjes, matrassen, pyjama en 'despicable me’.
Tijdens de film schrokken we plots allemaal recht toen van achter de tv een immens grote rat tevoorschijn kwam. Ik heb Melissa en Chimène nog nooit zo snel in de armen van Tom zien springen. 
Helaas kon onze 'stoeren boy’ ze niet meteen vangen. Daarom verlegden we alle matrassen naar de kamer van Melissa en mij en sliepen we gezellig ( en met een veiliger gevoel) allemaal samen. Leeuwen, olifanten, bavianen, ... allemaal geen probleem. Maar een rat, iiieeeeeeuw! ;)

Maandag 28 april: Vandaag stond ik op het zuidelijkste punt van Zuid-Afrika. Kaap de goede hoop: ADEMBENEMEND

Het begin van een nieuwe week. Vandaag was het plan om reeds om 10u te vertrekken. Er stond namelijk weer een uitstapje op het programma! Zoals ik al zei 'dat was het plan’, want Tom was tijdens dit lumineuze idee vergeten dat hij met vier meisjes samenleeft die allemaal willen douchen, kleren moeten uitkiezen en wachten om hun koffer te maken tot vijf minuten voor het vertrek.
Gevolg: 10uur werd al gauw half 11.



Samen met Anouk, haar mama en broer zetten we koers naar Bouldersbeach-Somonstown. 
Daar konden we heel wat pinguïns bewonderen. Ja hoor, ook in het warme Zuid-Afrika leven er pinguïns. 
Jammer genoeg waren er heel wat toeristen, waardoor we daar niet te lang vertoefden.
Zo merk je wel hoe ingeburgerd we hier zijn…
"Je ziet dat het vakantie is hoor, zo veel toeristen zeg!” Best grappig als je bedenkt dat we hier even grote toeristen zijn als al de rest. Toch voelt het zo niet echt. 
Het was wel leuk om de pinguïns bezig te zien. De manier waarop ze stappen toverde een glimlach op mijn gezicht. Maar niet enkel hun leuke stapje was te bewonderen. Volgens mij zaten de pinguïns ook midden in het paringsseizoen en of er nu duizend toeristen foto’s aan het nemen waren of niet, daar trokken ze zich helemaal niets van aan!
Tijdens het waarnemen van dit opmerkelijke gedrag, wisten de leerkrachten Aardrijkskunde onder ons te vertellen dat de Indische oceaan op dit moment heel koud is door het ijswater van de smeltende ijsbergen uit Antarctica. 

Daarna reden we verder langs de kustlijn naar Cape Point of 'Kaap de goede hoop’.
Een wandeling van een uur en half bracht ons naar het Zuidelijkste punt van Zuid-Afrika.
Het was er prachtig. Zo’n mooi strand heb ik nog nooit gezien. Om van het uitzicht maar te zwijgen. 
ADEMBENEMEND!

De nacht spendeerden we in een gezellige lodge. Samen met Chimène en Melissa sliep ik in het grote bed. Toch iets minder comfortabel als we eerst dachten, maar gezelligheid ten top… 

Dinsdag 29 april: Hermanus, gekend om zijn walvissen... Of toch niet?

Na een stevig ontbijt splitsten onze wegen opnieuw. Anouk trok met haar broer en mama naar Wellington en wij reden verder naar Hermanus.
Hermanus is gekend om zijn walvissen, maar jammergenoeg kon je deze nu niet waarnemen omdat we buiten het seizoen zitten.
Wat we wel konden waarnemen, waren enkele prachtige landschappen. Het leken wel schilderijen.

In Hermanus bezochten we enkele Afrikaanse souvenirswinkels en het strand.
We hoopten eigenlijk om de zonsondergang te kunnen bewonderen, want blijkbaar is deze hier heel mooi. Maar door het mindere weer, viel dit plan een beetje in het water. Daarom besloten we om Albert Hoeck een bezoekje te brengen. Hij verbleef daar in zijn vakantiehuis en hij ontving ons maar al te graag met versgebakken melktaart.
We maakten kennis met zijn vrouw, zoon, schoondochter en kleinkind en vertelden in geuren en kleuren wat we hier al allemaal hadden meegemaakt.







's Avonds trokken we terug naar Klapmuts om daar te overnachten. Papa Stephen was alleen thuis, omdat Charlene op bijscholing was in Stellenbosch. Hij vond het dus super dat we hem wat gezelschap kwamen houden. 
We namen hem mee uit eten en maakten er nog een heel gezellige avond van.

Woensdag 30 april 2014: We love souvenirs 

TIJD OM GELD UIT TE GEVEN! 
Vandaag brachten we een bezoekje aan Greenmarket. Dit is een heel groot plein waar tientallen Afrikaanse kraampjes staan met typische Afrikaanse souvenirs. Omdat onze tijd er hier bijna op zit, werd het wel eens tijd om wat aandenkens te gaan kopen.

Wat hier zo typisch is, is dat de prijs nooit vastligt. Je kan hier voor alles wat je koopt afbieden. Nu ja, niet meteen mijn sterkste kant. Ik vind het altijd zo zielig en heb steeds zo snel medelijden met die mensen dat ik meteen zou zeggen dat ik die prijs wel zou betalen.
Dat was buiten de rekening van Tom gerekend. Hij ging mij eens de truken van de foor leren.
Hij kon er wel iets van hoor. Van 350 rand naar 80… Niet slecht denk ik zo. Zo trokken we samen van kraampje naar kraampje en kocht ik heel wat spulletjes aan een veel lagere prijs.

Op het marktje waren er ook heel wat Afrikaanse straatdansers en muzikanten.
Drie schattige oude heren kwamen voor ons terrastafeltje staan en begonnen te zingen met gitaar en djembé. Omdat wij heel enthousiast reageerden, maakten ze zelfs liedjes over ons. Fantastisch die oude heertjes! 







Na drie uur hadden we alles wat we moesten hebben en konden we verder rijden naar Wellington.
Daar checkten we in bij zeer vriendelijke Belgen die er een B&B openhouden. Het was leuk om eens bij landgenoten te verblijven, maar langs de andere kant ook heel raar om na zo’n lange tijd opnieuw mensen Vlaams te horen praten tegen ons.
Ik hou me alvast voor het moment dat ik weer in België ben. Dat gaat zo raar zijn… Hmm, nog niet aan denken ;)

Na een avondje langarmen en heel wat complimenten over mijn dance skills en mijn schattige Afrikaans, kon ik met een goed gevoel gaan slapen. 

Donderdag 1 mei 2014: De tafelberg beklimmen op het heetste moment van de dag: geen goe plan hé, kleinen!

Om 12uur trokken Tom, Melissa en ik onze vaste schoenen aan en zette koers richting Kaapstad.
Onze missie voor vandaag: de tafelberg beklimmen!

Rond 14uur begonnen we aan de beklimming. Het was super warm en de steile rotsen zorgden ervoor dat ik het NOG warmer kreeg. Maar ja, wie begint daar nu ook aan op het heetste moment van de dag.. WIJ!
Goede planners zullen we toch nooit worden he ;)

Tijdens de beklimming kwamen we verschillende mensen tegen die naar beneden stapten. Zelfs zij waren uitgeput.Hun gezichten spraken boekdelen. "Baie sterkte”, "Oeew, julle het nog 'n lang weg te doen” , "Good luck with that”
Van een motivatie gesproken. 

De beklimming was echt geen lachertje. Een steil pad van rotsen naar omhoog tot boven aan de Tafelberg. Afzien! 
Normaal gezien doe je er 2uur over, maar na 2uur en 30minuten bereikten wij de top van de Tafelberg.
GEEN MOMENT TE VROEG!







Wat een uitzicht! We besloten om een hele fotoshoot te houden. Kwestie van wat herinneringen te hebben aan onze zware tocht die wel degelijk de moeite waard was.

Nadat we met het kabelliftje terug met onze beide voeten op de grond kwamen, hadden we zo’n honger dat de drive-in van de Mc Donalds DE place to be was.
En het heeft gesmaakt!

Nog even enkele sfeerbeelden van op de tafelberg:

Vrijdag 2 mei 2014: Gedaan met de pret

Na een heerlijk Belgisch ontbijtje vertrokken we naar huis. De vakantie zit er op. 
Deze week is opnieuw zo snel voorbij gegaan, dat het afscheid van dit prachtige land en leven beangstigend dichtbij komt. Nog 2 weken stage en dan keren Melissa en ik opnieuw naar huis.
De andere Afrikaanse vriendjes blijven nog een week langer en eerlijk gezegd heb ik echt spijt dat ik hier ook geen week langer kan blijven.
Zo veel spijt dat we zelfs hebben opgezocht of er geen mogelijkheid bestaat om ook langer te blijven. 
Jammer genoeg zou dit 480euro kosten en dat is nu toch net iets te veel van het goede… :)
Dus, no panic: Op 18mei om 10u 's morgens land ik nog steeds, zoals gepland, op Zaventem.

Na twee uur inkopen doen om allerlei schoolmateriaal en knutselgerief te kopen, zijn we helemaal klaar om drie dagen hard te werken.
Voorbereidingen maken, lessen maken, stage voorbereiden, eindwerken, … 
Kortom: Het komende weekend wordt er hier nog heel hard gewerkt.


Ziezo nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte van mijn avonturen tijdens mijn allerlaatste vakantieweek in Zuid-Afrika.

Veel liefs en tot blogs

Jullie Afrikaantje
xx