Week 5 : Roadtrip!

Zaterdag 29 maart 2014: Roadtrip, here we come!

Zaterdagochtend vertrokken we, gepakt en gezakt, op onze roadtrip.
Ik keek er zooooo naar uit! Na een hele leuke avond met alle Afrikaantjes samen, kon dit niet anders dan een geweldige week vakantie worden.
Met onze mini auto en veel te veel bagage, vertrokken Tom, Melissa, Ruth, Sien en ik rond 11u30 op roadtrip.

Vandaag wilden we tot in Mosselbay geraken. Ongeveer vier uur rijden. In België zou je denken: "Wauw, zo lang!” Hier stelt vier uur rijden echt niets voor.
Onze Tom had ook meteen door hoe de Zotte Afrikanen hier rijden (links btw). 
Dus dat zat wel goed. Ik voelde me meteen op mijn gemak. 

Rond 13 uur was het tijd voor een tussenstop, aangezien iedereen 'een hongerken’ begon te krijgen. Lang leve "Checkers” en heel veel eten voor onderweg!
Nadat onze magen gevuld waren, kon onze trip verder gezet worden.

Het werd een echt feestje in de auto. Dat kon ook niet anders met alle "vette schijven” van onzen DJ Tom. De uren vlogen voorbij al zingend en met veel gelach. Jaja, ook in de auto zitten kan dolle pret zijn.
De filmpjes (videodagboeken) spreken dan ook boekdelen!







Om 16u30 kwamen we aan in Mosselbay. Na niet lang zoeken vonden we een leuke backpackers (jeugdherberg) waar we konden overnachten. 
Allemaal samen op één kamer, olééé!
Nadat we ons geïnstalleerd hadden, was het tijd om Mosselbay een beetje te verkennen. Een prachtig stadje aan de kust.
"Het Nieuwpoort van Zuid-Afrika” zoals wij het noemen.

We stonden naar de prachtige zee en de ondergaande zon te staren, toen plots op vijf meter van ons een dolfijn verscheen.
WOOOOOOOOOWWWW, IK HEB EEN DOLFIJN GEZIEN! Mijn avond was goed!
We sloten de dag af met een strandwandeling en heerlijk eten in een gezellig restaurantje. 

Zo zit onze eerste dag er al op. Ook al heb ik meer dan vier uur in de auto doorgebracht, ik heb me fantastisch geamuseerd. En ik kan niet wachten tot morgen!

XOXO

Zondag 30 maart 2014: Avonturiers dat we zijn…

More more, ek het lekker geslaap!
Vandaag begonnen we de dag met een heerlijk ontbijt. Aardbeismoothie en spek met eieren. Omnomnom^^
Zo konden we meteen goed aan onze dag beginnen, want er stond wel wat op het programma.
In de voormiddag reden we naar Outshoorn. Daar was een soort festival aan de gang. Heel de stad stond op zijn kop. Kraampjes, kermis, optredens, heel veel volk, … Kortom: heel leuk!
Plots zagen we een kraampje waar je jouw naam op blikjes cola kon laten drukken. Aangezien ik in België nog nooit een blikje met mijn naam op heb gevonden, kon ik deze kans dus niet laten liggen. Met als gevolg een leuk souvenir voor in België: Een colablikje met "Leejnkie Waka waka” op. NIIIIICE!

Een beetje verder hoorden we dat er een optreden aan de gang was. Het was een hiphopper die aan het rappen was (in het Zuid-Afrikaans). Eigelijk heel leuk om naar te kijken. Het deed me denken aan onze plaatselijke hiphopper "gewoon Ruben”. ;)

Na een uurtje vertrokken we richting Cangocaves. Daar konden we prachtige grotten bewonderen én zelfs op Adventure tour gaan. Deze kans konden wij als echte avonturiers natuurlijk niet laten liggen. Een gids trok met ons de grotten in en het werd meteen duidelijk dat hij een boontje had voor de Belgen. Hij vroeg zelfs of wij een Belgisch liedje wilden zingen. NATUUUUURLIJK. Zo zongen we alle vijf "Mia” van Gorki. Het weerklonk prachtig en iedereen luisterde naar ons. Jaja, we hadden gescoord!



Zo konden we de adventure tour verderzetten. Nu werd het pas echt avontuurlijk. Door kleine gaatjes en spleten moesten wij ons wurmen. Ik heb toch wel wat angsten overwonnen, want mijn licht-claustrofobische kant vond dit toch wel een uitdaging.
Maar dankzij de aanmoedigende woorden van mijn vriendjes is het me toch maar mooi gelukt!
BE PROUD!



Toch een wijze les voor wie dit ook wil doen: Doe normale schoenen aan. Want deze dames hadden het lumineuze idee om de grotten te trotseren op slippers en sandalen.
Om het op zen Tom’s te zeggen: "Da was nou is geen goe plan, se kleinen!”

Even terzijde: dat is nog zoiets leuks aan deze reis.
Eigenlijk wonen we allemaal niet zo heel ver van elkaar, maar toch hebben we zo onze eigen taaltjes, woorden en uitspraken. Door constant samen te zijn, nemen we de uitspraken en woorden van elkaar zo wat over. Met als gevolg geweldig leuke quotes!

Toen we terug naar Mosselbay reden, zagen we een bord staan met 'Rust en Vrede’. Volgens Sien waren dit prachtige watervallen. We besloten een kijkje te gaan nemen. 
De weg naar de watervallen was prachtig. Ik voelde me echt in Afrika. Een klein zandweggetje, bergen, natuur, zon, … En natuurlijk geweldige muziek op de achtergrond.
Jammer genoeg konden we de watervallen niet zien, omdat de ingang sloot om 16u30. Een kwartiertje te laat dus. Jammer, maar helaas.

De terugweg naar Mosselbay was minstens even leuk als al de rest dat we vandaag hadden gedaan. Op een bepaald moment reden we zelfs door de wolken.
Dat doet wat met een mens…

Dankzij deze sfeerbeelden merken jullie wel dat het opnieuw een fantastische dag was.
Kon deze vakantie maar blijven duren.

Maandag 31 maart 2014: Dromen komen uit!

Vandaag stonden we heel vroeg op, want: HET WORDT EEN HELE SPECIALE DAG!
Al weken zeg ik dat het mijn droom is om op een olifant te zitten. En vandaag zou die droom in vervulling gaan. Daarbij kwam dan nog eens, dat Evert me 100euro had beloofd als ik een foto op een olifant kon maken.

Na twee uur rijden kwamen we aan in Knysna. Daar gingen we op zoek naar het olifantenpark.  Ik was zeer opgewonden en kom amper wachten om de olifanten te zien. Maar toen we daar aankwamen, zag ik de bui al hangen. "Het spijt ons, maar we zitten volgeboekt tot 9 april”
Neee, dit kon toch niet waar zijn. Teleurstelling alom en met een pruillipje terug naar de auto. 
Ik was echt verdrietig en dat was van mijn gezicht af te lezen. Onze Tom kwam dan ook met een oplossing: "Kom, in Plettenberg Bay is er ook nog een olifantenpark. Misschien dat het daar lukt. We gaan hier niet verdrietig zijn he!”
Hup, naar daar. Toen we daar aankwamen was ik echt zenuwachtig. Dit was de allerlaatste kans. Het moment dat de mevrouw achter de balie zei dat olifantrijden geen probleem was, kon ik een vreugdekreetje niet bedwingen. JAAAAA! INTENS GELUK^^




Ik mocht er niet alleen op rijden, maar ook mee wandelen, ze aaien, voederen, … 
Kortom, voor een uur werden dit mijn allerbeste vrienden. 
Ik was zo onder de indruk. zo mooie dieren, zo dichtbij… Een ervaring om nooit meer te vergeten.

Als kers op de taart kwamen we ook nog te weten dat er een filmpje van ons was gemaakt. Dit mochten we samen bekijken en konden we ook kopen. Het was echt een grappig zicht. Net een documentaire van national geographic. 




Na onze kennismaking met de olifanten, konden we niet genoeg krijgen van de dieren. 
Daarom besloten we ook nog een kijkje te nemen in het nabijgelegen apenpark. ‚Monkeytown’.
Echt leuke beesten. 

Op de terugweg naar Mosselbay stopten we even aan het strand van Wildernis. Het was al redelijk laat, het was bewolkt en er was veel wind. Dus we waren helemaal alleen op het strand. Maar eigenlijk had ik dat wel even nodig. Ik ging even gaan uitwaaien en een wandelingetje maken op het strand. Alle gedachten en gebeurtenissen van de voorbije weken even tot mezelf laten komen.
Ik denk dat iedereen daar even nood aan had, want we zochten allemaal even ons eigen plekje op om naar de oneindige Indische oceaan te staren.

Zo sloten we deze fantastische dag af, waar mijn droom eindelijk in vervulling is gegaan. 

Dinsdag 1 april 2014: Een luie dag mag ook wel eens

Vandaag maakten we er een rustige dag van. Een beetje langer slapen kan soms deugd doen. Daarom bleven we liggen tot 11uur. Iets wat we al heel lang niet meer hadden kunnen doen. Daarna maakten we een stop in het shoppingcentrum van mosselbay. Het was een heel mooi shoppingcentrum met verschillende verdiepingen en zelfs een deel openlucht. 

Nog snel een ijsje "OMDAT HET KAN” en dan hop, naar het strand.
De stranden hier zijn toch veel mooier dan in België hoor. En de zee is hier ook veel woester. Golven van echt meters hoog.

Het werd een hele leuke namiddag. Met natuurlijk ook pareltjes van foto’s.

Vandaag kwamen de papa en tante van Tom ook aan. We maakten kennis en aten samen in het plaatselijke restaurantje. 

Het was dus echt wel een luie dag. Maar dat mag wel eens als het vakantie is!
We hebben er van genoten. Morgen trekken we weer verder.
Mijn safaritocht komt steeds dichterbij ;)

Lekker slaap!

Woensdag 2 april 2014: Great minds think a like

Het plan was om vandaag naar Tsisikamma te rijden, maar omdat het deze ochtend zo hard regende, besloten we om meteen door te rijden naar Addo (Elephantpark)
Dat was wel een heel lange rit, maar als het regent valt er toch niet zo veel te beleven. 
Dat werd dus een dagje in de auto. Al een geluk dat we zoveel plezier maken in de auto.

Onderweg stopten we even aan de stormsrivier. Een prachtig uitzicht!
Wat niet zo’n prachtig uitzicht was, waren de grote Townships die we tegenkwamen.
Echt om stil van te worden als je weet hoeveel mensen daar in erbarmelijke omstandigheden leven en wat er daar allemaal gebeurt. We werden er toch even stil van.
Dit is dan weer de keerzijde van dit prachtige land. Ik denk dat ik het toch moeilijk ga hebben, eenmaal ik in Klapmuts lesgeef. De meeste kinderen die daar naar school gaan, leven ook in zo’n Township. Dat is iets dat wij ons amper kunnen voorstellen.
Iets om over na te denken dus ;)

Tegen de late namiddag kwamen we aan in Addo. We vonden er een leuke backpacker „de orange elephant”. Daar vertelden ze ons wel dat we de safaritocht op voorhand moesten boeken. Hop, naar Addo dus! Na heel wat overleg, besloten we om de volgende dag al om 7uur naar het park te gaan en de safaritocht met onze eigen pretmobiel te doen.

Omdat het al redelijk laat was, aten we ook nog een hapje in het restaurant aan het park.
Na een lekker slaatje, moest ik toch even naar het toilet.
Ik liep voorbij heel wat tafels en plots hoorde ik een Gents accent zeggen: „Dat heb ik hier al eens gegeten, dat is echt lekker!”
Ik draaide me om en wie zat daar super toevallig ook? Onze Angelique en Chimène!
Jullie kennen me, eenmaal ik enthousiast ben, hoort iedereen het… Wel, iedereen in het restaurant hoorde mijn enthousiasme toen ik riep: „OMG, Jullie zijn hier ook! Aaaaahhh!!”
De anderen wisten niet wat er gebeurde en toen ze zagen welke ontdekking ik had gedaan, kon het geluk niet op. 
We babbelden wat bij en vertelden alles wat we al hadden meegemaakt. Het was heel gezellig  en een super leuke verrassing. Great minds think a like ;)


Wanneer we terug aankwamen bij de backpacker, dronken we nog iets in de bar. Melissa en ik zagen meteen iets dat ons aan thuis deed denken: BIERPONG.
We konden het ons dan ook niet laten om een spelletje mee te spelen.
Jammer genoeg verloren we. Maar dat lag eerder aan de rare spelregels in Zuid-Afrika, dan aan ons werpen hoor.

Nu is het wel tijd om te slapen. Morgen heel vroeg op voor de safariiiiiiii!

Baie drukkies en soens!

Donderdag 3 april 2014: LEENTJE OP SAFARI!

Jaja, vandaag was het eindelijk zo ver. Nog een droom van mij die uitkwam. Ik ging eindelijk op safari. We stonden allemaal klaar aan de ingang van het park om 7uur 's ochtends. Tjah, je moet er iets voor over hebben he.
Het weer viel niet echt mee, want het regende opnieuw. Maar langs de andere kant was dit ook goed. De dieren zijn veel levendiger wanneer het niet zo warm is. En dat merkten we!

De eerste tien minuten zagen we niet veel. In ons videodagboek lachten we er dan ook wel mee dat we op safari waren zonder dieren. Maar plots zag Sien iets dat op een zebra leek. En ja hoor, een groepje zebra’s liep ons voorbij.
Plots zag Ruth nog iets anders. "Een buffel! Ik zie een buffel!”
En of ze een buffel zag! Een hele kudde stak net voor onze auto de weg over. Het waren er wel 100. Nu was ik echt wel op safari.

We reden verder en gingen op zoek naar de olifanten. Na wat rond te rijden, zagen we er in de bosjes. Deze waren nog groter dan diegene waar we eerder deze week hadden op gereden. Zo een olifant in het wild is toch wel iets anders hoor. Maar prachtige dieren!

Toen we even later nog wat verder reden, was er wat opschudding. Een jeep reed ons achteruit voorbij met een redelijk hoge snelheid. We wisten niet goed wat er gebeurde, toen we plots zagen dat ze achtervolgd werden door een olifant. Hij viseerde de jeep een beetje. Muisstil keken we alle vijf hoe de reusachtige olifant naast onze kleine polo stapte. 
Onze Tom kreeg weer een lumineus idee! Oh, neem een foto als ik uit mijn raam naast de olifant sta. Hij draaide zich om, maar aangezien hij de chauffeur was, duwde hij met zijn poep tegen het stuur. ** Tuuuuuuuut**
De olifant keek raar op. Maar Tom zijn gezicht was nog veel beter. Hij was veel sneller weer binnen, dan hij buiten was.
Ik kwam niet meer bij van het lachen. Zeker niet omdat hij tien minuten daarvoor een verhaal vertelde over een olifant in een ander park die mensen had aangevallen omdat ze op de olifant hadden zitten toeteren.
„Da was nou is geen goe plan, se kleinen!” Haha, Tommie toch!

De tijd verstreek en we zagen nog veel meer dieren zoals everzwijnen (echte pumba’s!), olifanten, kudu’s (soort eland), vosjes, zebra’s, leeuwen, allerlei vogels, …
In totaal reden we zes uur rond en het was echt de moeite waard!

Ooit kom ik terug naar Afrika en dan ga ik nog eens op safari. WAAAAAANT er is één dier dat ik echt nog wil zien ( maar hier niet in het park te vinden was): giraffen!
Reden te meer dus om nog eens terug te komen denk ik zo ;)

‚s Avonds vonden we een gezellige B&B om te overnachten. Na een heerlijke maaltijd (Ostrich en kudu), zaten we allen gezellig aan het kampvuur.
Ik voelde me al een beetje op chirokamp.

De tijd vliegt zo voorbij. Morgen is het al vrijdag! Maar dan staat er opnieuw iets fantastisch op het programma. De watervallen van Tsisikamma. Ek es baie benieuwd!

Vrijdag 4 april 2014: Doe ne keer zot in den Afrique!

Nadat ik heerlijk geslapen had in de B&B, kreeg ik ook nog eens een overheerlijk en uitgebreid ontbijt. Spiegelei, spek, toast, verse fruitsla, yoghurt met muesli, … Kortom alles wat je nodig hebt om er stevig tegenaan te kunnen gaan!

Zo vertrokken we weer met onze pretmobiel.
Tom had nog wat extra vette schijven op een stick gezet, dus we konden weer meebrullen in de auto. Niet alleen zingen, maar ook prachtige selfies nemen, videodagboeken maken, beetje slapen en heel veel lachen. Zo kan je onze voorbije autoritten eigenlijk beschrijven. Ik heb nog nooit zo lang in en een auto gezeten op één week, maar ik heb ook nog nooit zo graag zo lang in de auto gezeten!

Na een paar uur rijden merkte Tom plots op dat we geen benzine meer hadden. "Aaach, geen probleem! Ik stop wel in het volgende tankstation”
Jaja, maar dan moet je wel een tankstation tegenkomen…
Hier is dat niet zo vanzelfsprekend. Met als gevolg. We bleven maar rijden en rijden en het pijltje begon steeds verder op 0 te staan. Op de duur liet Tom zich gewoon bollen.
We begonnen al rampscenario’s te verzinnen over wie de auto zou verder duwen, maar plots zagen we een bordje. Hoeraaaaa! Net op tijd, me dunkt!

Daarna reden we verder naar de Big tree. En deze had zijn naam niet gestolen. Echt een bombastisch reuze grote boom! We maakten nog een kleine wandeling. En wat doe je tijdens een wandeling? Verhalen vertellen… Zo vertelden Melissa en ik aan Geert (de papa van Tom) wat meer over onze liefdesverhalen, onze oukies en de 'girl-code’. Baie interessant vond hij dat!

Daarna reden we verden naar Tsisikamma. Er stond ons een wandeling (zeg maar rotsbeklimming) van een uur en half te wachten.
Dit deden we dan ook zoals echte chirogirls en boy! Het uitzicht van de rotsen en de zee was fenomenaal. Ik heb er gewoon geen woorden voor hoe mooi alles hier is.
Op het moment dat ik dacht "die watervallen mogen hier ver gaan komen”, hoorde ik stromend water. Jajaaa, achter het hoekje… De eerste echte waterval die ik ooit in mijn leven heb gezien.
Zoooooooo mooi. Zoooo sprakeloos. Echt prachtig gewoon.

We namen enkele foto’s, maar eigenlijk wilden we toch iets speciaals op deze speciale plek. Melissa en ik kregen op hetzelfde moment, hetzelfde lumineuze idee. We zagen het gewoon aan elkaars gezicht. Gohja, DOE NE KEER ZOT IN DEN AFRIQUE HE! ;)
Onzen Tom vond het anders ook wel een lumineus idee. Hij hield maar al te graag onze overtollige kleren bij. 
























Na nog enkele ‚deftige’ foto’s, was het tijd om terug te keren. 
We maakten gauw nog een stop bij de hangbrug. Toch wel indrukwekkend om zo over het water te lopen hoor…

Zo zit deze dag er ook weer op. Moe, maar voldaan kruip ik in bed.
Ik heb deze week al zoveel momenten meegemaakt die ik nooit ga vergeten en ik ben echt zo blij dat ik hier ben! Ik heb opnieuw heel wat verhalen om te vertellen in België.

Lekker slaap, julle!
XOXO

Zaterdag 5 april 2014: Een plonske in de Indische oceaan

Deze ochtend had tante Kristel een baie goed idee. Ze stelde voor om op het strand te ontbijten. Zaaaalig. Vooral omdat het weer goed mee zat. 
Een lekker boterhammetje met choco, terwijl je naar de woeste golven van de zee kijkt. Een mens zou voor minder verlost geraken van zijn ochtendhumeur!

Daarna reden we een beetje verder naar 'the Heads’. Daar konden we genieten van een prachtig uitzicht!

Voor we onze trip richting huis verderzetten, wilden we nog een beetje kuieren aan het strand. We maakten dus nog een stop bij het strand van Wilderness. Het was super mooi weer! Tom en ik besloten om eens ‚een plonske’ te nemen in de Indische oceaan.
Het water was eigenlijk wel warm. Maar die golven en de stroming…
Al een geluk dat Tom bij mij was, want ik kon mezelf soms niet meer recht houden.
Telkens er een golf kwam, dreven we verder af en moest hij me weer omhoog trekken. Een heel leuke verkoeling wel. 
Wanneer we uit het water kwamen vertelde Sien dat ze gelezen had dat de zee hier het wildst is. Dat hebben we dus duidelijk gemerkt!
Daarna een beetje opdrogen in de zon en zo kon onze lange autorit richting Klapmuts beginnen. Vijf uur lang zingen,lachen, praten, foto’s nemen, filmpjes maken en eten. Van een echte roadtrip gesproken.

Rond 18uur kwamen we aan bij Charlène en Stephen. Ze waren zo blij om iedereen terug te zien. Een heel fijne verwelkoming. We vertelden al onze verhalen en aten heerlijke kos. 
Het laatste nachtje samen is dan ook ingegaan. Morgen werken we aan onze blog en aan onze lessen voor de komende week. In de namiddag vertrekken Melissa en ik terug naar Paarl. 

De vakantie zit er dan ook echt op. Jammer genoeg… Maar ik heb met volle teugen genoten!
HET WAS FAN-TAS-TISCH. Prachtige dingen gezien, prachtige momenten beleefd. Zo veel om te vertellen, zo veel om te herinneren. 
Ook het gezelschap was super. Kortom, ik kon me geen betere vakantie voorstellen!

Lekker slaap, liewe vriende!